تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
آیا رسد آخر شب هجران تو یا نه ؟
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمانه
هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
در کعبه و بتخانه که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بت خانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بت خانه بهانه است
